'2020 yılında Şeker Bayramı'nı Korona önlemleri nedeniyle ülke çapında sokağa çıkma yasağıyla geçirdik.'
Tarihte minicik bir satır olacak bu bilgi hepimizde farklı farklı etkiler bıraktı. 2,5 aydır çok da etkilenmediğimi düşündüğüm sosyallikten uzak olma gerçeği bu sefer beni fena çarptı. Tüm hayatım boyunca çok önemli olan bayrama hazırlık, anneanne /anne evine gitme, bayram ziyaretleri, bayram sofralarının yokluğu düşünmediğim kadar derinden etkiledi beni.
Bayrama dair her şeye bayıldığım düşünülmesin. Bir bayram saymıştım, tam 28 ziyaret yapmıştık. Her yerde aynı sorulara cevap vermek, ikramları yemek zorunda kalmak özellikle ergenken pek de hoşa giden konular değil. Hatta bir keresinde kentsel dönüşüm nedeniyle apartmanı yıkılıp, yeniden yapılan akrabamızın evi yerine bir kat üstteki daireye gitmiş ve yanlış yere gelmemize rağmen tabii ki gayet güzel ağırlanmıştk. Küçük yer olduğu için herkes herkesi tanıyordu ve onlar da yanlış geldiğimizi anlamalarına rağmen çaktırmamışlardı.
En güzel bayramlar çocukken yaşanan bayramlar. Çocukluğa anlam katan anneanneler, dedeler, babaanneler birer birer yitip gittikçe bayramlar da nispeten soluklaşmaya başlıyor. Aileye yeni canlar, tatlı bebekler katıldıkça ise bayramlar tekrar neşeleniyor. Hayat döngüsünü tekrar yüzümüze çarpıyor bayramlar. Harçlık toplayan çocuklarken, harçlık veren amca-teyzelere dönüşüyoruz. Sevdiklerimiz ise birer birer meçhule giden gemiye binmiş oluyor.
Bayramlar gidenleri ve onlarla geçen güzel günleri anmak için güzel bir fırsat. Hala hayatta olanların da ne kadar kıymetli olduklarını bir kez daha anlamış oluyoruz. Korona bize gösterdi ki hayatımız her an alt üst olabilir. Alt üst olmadan yaşadığımız anın ve sevdiklerimizin değerini bilmeyi öğrenmek gerek. Kayıpların derinliğini daha çok hissettiğimiz bugünler aynı zamanda elimizdekinin değerini de gösteriyor.
Şu an Korona nedeniyle görüşemediğimiz sevdiklerimiz gün gelecek bir daha hiç bir zaman fiziki olarak göremeyeceğimiz kişilere dönüşecek. Bu basit gerçeği yasaklar nedeniyle tekrar idrak ettim.
Hepimiz geliyoruz ve gidiyoruz. Geride hoş bir sada bırakabilmek ümidiyle!
İyi bayramlar!
Çok doğru bir nokta! Ben de güya evde kalmaktan çok memnunum, evimin tadını çıkartıyorum, ama gel gör ki bayramda görüntülü aramalar beni hiç kesmedi. Aslında bayram ziyaretlerine de kocaman aile buluşmalarına da güya 'zorla, mecburen, ayıp olmasın' diye gidiyordum... Ama meğer ne severmişim:-) Bundan sonra sağlıkla buluşmalar, kucaklaşmalar bayram olacak bize...
YanıtlaSilElinize sağlık çok güzel bir yazı olmuş
YanıtlaSil