Çalışan Annenin İmdat Çığlığı; I Don't Know How She Does It

Bir haftalık tatil okuma açısından verimli geçti.Yılsonu hedefim olan Moby Dick’i yanıma almadığım için okuyamadım. Moby Dick hem kalın bir kitap olduğu hem de kalın bir kağıda basıldığı için çok ağır bir kitap. O nedenle tatile götürmeye uygun değildi.

Ben de ilk olarak bir arkadaşımın korsan ve butik kitap sektörüne girerek bastırdığı ‘I Don’t Know How She Does It’ adlı kitabı okudum. Önemli bir yatırım şirketinde çalışan, milyon dolarları yöneten iki çocuk sahibi Kate Reddy'nin hikayesi anlatılan. Aslında günümüz dünyasında çalışan ve çocuklu kadınların ortak hikayesi anlatılıyor.

Hem işte büyük baskı yaşayan, hem evde her şeye yetişmeye çalışan ve tüm bunları mükemmel yapmaya çalışan günümüz kadınlarının hikayesi. Her şeyi yapamayacağını ve aslında yapması da gerekmediğini bir türlü kabul etmeyen kadınların komik ve acıklı hikayesi. Kitap son derece komik anektodlarla süslü olmasına rağmen( ki onların çok benzerlerini tüm çalışan anneler gibi ben de yaşadım) ben içim çok sıkılarak ve üzülerek okudum. Her sayfada kendimi gördüm. Daha doğrusu geçen seneki halimi gördüm.


Artık biraz daha rahatladığımı düşünüyorum. Sorumluluk, görev, hangi işlerin benim üzerime düştüğü konusunda biraz daha şüpheciyim artık. Kuzey’in öğretmeni ‘4 yaşında bir çocuk sadece elmanın ne olduğunu değil, Golden, Amasya gibi çeşitlerini de bilmeli’ dediği zaman kitapçıya koşarak elmalarla ilgili kitaplar alan ben artık kendime ‘ Gerçekten de 4 yaşında bir çocuk bunları bilmeli mi?’ diye sorabiliyorum. Ama arada hala ‘Acaba bilse iyi mi olur? diye aklıma takılmıyor da değil. Neyse, bu bile bir adım.

Kitap çok akıcı, sadece İngiliz popüler kültürüne çok gönderme yaptığı için anlamadığım yerler oldu. Tabii ki hikayede abartılan yerler, karakterler  var ama genel olarak kendilerine aynada bakmak isteyen hırslı,hem çocuk yaparım hem kariyer diyen annelerin okuması gereken bir kitap. İkisini birarada mükemmel olarak yapmak mümkün değil çünkü. Gerekli de değil.