Zülfü Livaneli'nin son romanı 'Serenad'ı okudum. Çok sürükleyici, sinematografik bir roman. Karakterler derinleştirilmemiş olsa da, biraz karikatür kalsalar da, olaylarda sıçramalar olsa da güzel kitap. Adeta Dan Brown hızında okunuyor.
Serenad esas olarak Türkiye'nin ortak acılarına, üzerinde konuşulmayan acı tarihe dayanıyor. Ermeni olaylarından, Struma faciasına,Mavi Alay vakasından ailelerin gizli sırlarına geçmişin tozlu sayfalarını aralıyor.
Daha önce Livaneli'nin Son Ada'sını okumuştum ve hiç beğenmemiştim. Çok didaktik ve mesajı okurun gözüne sokan bir kitaptı.Ardından kendi hayat hikayesini anlattığı Sevdalım Hayat'ı okudum ve beğendim.
Livaneli benim için çok önemli biri. Tüm kuşağım gibi ben de bütün şarkılarını ezbere bilirim, konserlerinde bağıra çağıra söylerim. İş gereği tanıştığımda da alçakgönüllüğüne, profesyonelliğine hayran kalmıştım. Politikaya hiç girmeseydi daha iyiydi ama neyse!
Best-seller, tarihi roman sevenler Serenad'ı okusun derim. Hatta filmi de çekilsin, hep beraber seyredelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder