Ayfer Tunç'un Son Kitabı; Dünya Ağrısı

Ayfer Tunç çok beğendiğim bir yazar. Yazdığı kitapların çoğunu okudum, bazısında kahkahalarla güldüm, bazen de gözyaşı döktüm.

2014'ün ilk güzel haberi Tunç'un yeni romanı 'Dünya Ağrısı'nın çıkması oldu. Can Yayınları kült logosunu değiştirdi ve yeni kapak tasarımını da ilk olarak bu kitapta denedi. Can Yayınları'nın minik kalp logosunu çok sevmeme rağmen yeni logoyu da beğendim. Kapak tasarımını da çok hoş buldum.

Ayfer Tunç 'Dünya Ağrısı'nda istediği hayatı yaşayamayan, gitmek istediği halde kalmış, yolcu olmak isterken hancı olmuş Mürşit'in hikayesini anlatmış. Taşra sıkıntısını, Türkiye'nin yıllar içindeki dönüşümünü, yoksul olmayı, mutlu olamamayı, adını bilmediğimiz küçük bir kasabadaki Mürşit'in ağzından anlatmış.

Sembolik bir roman Dünya Ağrısı. Mürşit dahil tüm kahramanlar, 'Madenci', 'Pehlivan', 'Kibar' 'Şükran' toplumdaki kişileri bazen de toplumu sembolize ediyor.

Mutlu olamamak, ait olamamak, dünyanın yükünü ağrı olarak hissetmeyi güzel anlatmış Ayfer Tunç. Her biri şiir tadında mutsuzluk cümleleri kurmuş. Dilin ustası olduğunu, yaşamın içindeki en acı duyguları  kelimelere dökebildiğini göstermiş.

O zaman ben neden beğenmedim 'Dünya Ağrısı'nı? Zaten kendimi çok iyi hissetmediğim için mi? Zaten Türkiye'nin ve dünyanın gidişatından umutsuz olduğum için mi? Kitabın sonu bağlanamadığı için mi? Yoksa Ermeni meselesinden, ayrımcılığa, çocuk tacizinden, Alevi sorununa Türkiye'nin her sorununa değinmeye çalıştığı için mi? Sorunlara değinmesin diyor değilim ama her şeyden bahsedince hiç bir şeyden bahsetmemiş oluyorsun aslen.

Beğenmeme nedenimin ne olduğunu tam bilmiyorum. Belki de hepsi birden. Belki iki sene sonra tekrar okusam çok beğeneceğim ama şimdilik bana çok iyi gelmedi 'Dünya Ağrısı'